Kanał Elbląski (niem. Oberländischer Kanal, do 1945 Kanał Oberlandzki) to najdłuższy kanał żeglowny w Polsce. Jego długość wynosi 83,3km, z czego 43,82 km to kanał sztuczny, a 39,48 km - jeziora. Całkowita długość kanału z odgałęzieniami wynosi 144,3 km. Przy budowie Kanału Elbląskiego wykorzystano jeziora leżące na różnych wysokościach między Ostródą i Zalewem Wiślanym. Różnica poziomów sięga 100m. Unikatem na skalę europejską jest 5 pochylni, którymi zastąpiono śluzy. Statek wpływa na specjalną platformę, a następnie po szynach przetacza się na drugą stronę wzniesienia. Projektantem i realizatorem Kanału był Georg Jacob Steenke, który przyjął zlecenie Fryderyka II, pragnącego połączyć szlakiem żeglownym Prusy Wschodnie z Bałtykiem. Podczas robót hydrotechnicznych wyrównywano poziomy wód w zbiornikach na trasie kanału. Obniżono poziomy luster wody do poziomu Jezioraka (99,5 m n.p.m.). Takie działania były przyczyną obniżenia poziomu wód kilku jezior nawet o ponad pięć metrów. 

Pochylnia Jelenie

Statek pasażerski 'na dole' pochylni Jelenie


Pochylnia Całuny - platformy poruszające się na linach napędzane są siłą wody (turbina wodna Francisa). Na pozostałych pochylniach znajdują się koła wodne.

'Siłownię' zbudowano na prawym brzegu za groblą kanału.



Pochylnia Całuny jest inna od pozostałych m.in. dlatego, że kanał w tym miejscu nie jest prosty (skręca). Lustro wody w kanale znajduje się na poziomie dachu 'siłowni'.

Kanał skręca.



Za wzniesieniem - dalszy odcinek kanału.


Platforma transportowa w oczekiwaniu na statek.


Statek pasażerski wpływa nad platformę.

Cumowanie do platformy.

Dwie platformy stanowiące także przeciwwagę poruszają się na jednej linie w górę i w dół wahadłowo.



Koła zapewniające 'powrót liny napędowej' drugą stroną kanału.

Statek zanurza się w wodzie.

Oddanie cum.

Statek o własnych siłach rusza w dalszą drogę.


Widok platformy.

Cennik za 'śluzowanie' na pochylni.

'Części zapasowe'

---

---